آهنگری چیست؟ [انواع، مزایا و معایب]

آهنگری (Forging) یک فرآیند تولیدی است که منجر به شکل دادن فلزات از طریق چکش کاری، پرس یا نورد می گردد.  این نیروهای فشاری از طریق چکش یا قالب اعمال می شوند. فورج اغلب بر اساس دمایی که در آن انجام می شود، به سه دسته سرد، گرم و داغ طبقه بندی می شود.

طیف وسیعی از فلزات قابلیت آهنگری دارند. فلزاتی که به طور معمول استفاده می شوند، عبارتند از فولادهای کربنی، فولادهای آلیاژی و فولادهای زنگ نزن. فلزات بسیار نرم نیز مانند آلومینیوم، برنج و مس قابلیت آهنگری دارند. فرآیند آهنگری می تواند قطعاتی با خواص مکانیکی فوق العاده همراه با حداقل ضایعات را تولید کند. فرضیه اصلی این است که فلزات به منظور حصول شکل هندسی مورد نظر بصورت پلاستیک دچار تغییر شکل شده و مقاومت به  خستگی و استحکام آنها افزایش می یابد. فرآیند آهنگری از نظر اقتصادی مناسب بوده و دارای قابلیت تولید انبوه قطعات و دستیابی به خواص مکانیکی ویژه در محصول نهایی است.

از زمان انقلاب صنعتی، قطعات فورج به طور گسترده ای در مکانیزم ها و ماشین آلاتی که نیاز به استحکام بالایی داشته باشند استفاده می شود. چنین عملیات هایی معمولاً برای دستیابی به یک قطعه تقریباً تمام شده نیاز به پردازش بیشتر (مانند ماشینکاری) دارند.